آشنایی با عوارض روانی سقط جنین

 

سقط جنین وضعیت دشواری برای هر مادری است و غم و اندوهی که بعد از سقط در وجودتان احساس می کنید اصلا با آنچه که ممکن است فکرش را بکنید قابل مقایسه نیست.

 

بلافاصله بعد از سقط، هیجانات شما به شدت در نوسان است. در یک لحظه خشم همه وجودتان را فرا می گیرد و در لحظه بعد به شدت غمگین می شوید. احساس گناه، ناباوری، خشم، غم، اندوه، افسردگی و انکار از جمله مهمترین احساساتی است که در این مرحله تجربه می کنید و قدرت تمرکزتان را تا حدی از دست می دهید. حتی اگر جنین شما در همان چند هفته اول از دست رفته باشد، اما رابطه مادر و جنین بسیار قوی است و از دست دادن این رابطه به بهای زیادی برای مادر تمام می شود. حتی بعضی از مادران به دلیل اختلالات عاطفی ناشی از سقط دچار علائم جسمانی هم می شوند. این علائم شامل خستگی، اختلال در به خواب رفتن، اختلال در تمرکز، از دست دادن اشتها و به گریه افتادن های متناوب است. تغییرات هورمونی ناشی از سقط جنین مهمترین علت بروز این علائم در مادری است که دچار سقط جنین شده است.

 

 

 

1. انکار: در این مرحله مادر به خودش می گوید: «من دچار سقط جنین نشدم. همه چیز روبه راه است و من به خوبی از خودم مراقبت می کنم.»

 

2. خشم/احساس گناه/افسردگی: در این مرحله مادر به خودش می گوید: «چرا من؟! چرا بچه من باید بمیرد؟ این اصلا عادلانه نیست. هرگز انقدر در زندگی ام غمگین نشده بودم.»

 

3. پذیرش: در این مرحله مادر به خودش می گوید: «فقط من نیستم که دچار سقط جنین شدم. خیلی ها هستند که وضعیتی مثل من دارند. من دوباره می توانم مادر شوم. شاید باید از کسی کمک بگیرم»

 

درست است که این مراحل به ترتیب برای مادر رخ می دهد و او بالاخره می تواند با این غم و اندوه کنار بیاید اما دیدن یک نوزاد، شنیدن خبر بارداری یکی از آشنایان و… می تواند دوباره او را به مرحله انکار یا خشم و احساس گناه برگرداند.

 

 

1. خودتان را سرزنش نکنید: اینکه شما چه غذایی خوردید یا نخوردید، استراحت کردید یا نکردید، اسید فولیک خوردید یا نخورید، تاثیر زیادی روی سقط جنینتان در سه ماهه اول بارداری ندارد. در سه ماه اول بارداری اغلب سقط ها ناشی از اختلالات کروموزومی است که ممکن است حتی ارثی هم نباشند بلکه تنها به دلیل یک اشتباه در حین فرایند تقسیم سلولی به وجود آمده اند. بنابراین نباید خودتان را سرزنش کرده و به خودتان بگویید اگر فلان کار را کرده یا نکرده بودم، الان بچه ام سر جایش بود.

 

2. غم و اندوه خود را به رسمیت بشناسید: ممکن است بعد از سقط جنین احساس انزوا، افسردگی،خستگی یا اضطراب کنید. لازم نیست نگران شوید چون همه این احساسات طبیعی است و ممکن است کمی طول بکشد تا بتوانید به همان وضعیت سابقتان برگردید.

 

3. درباره وضعیت خودتان حرف بزنید: بعد از سقط جنین سکوت نکنید و توی خودتان فرو نروید. به همسرتان بگویید که چه احساسی در این مورد دارید. اگر چه ممکن است احساسی که او در این لحظه دارد با شما متفاوت باشد اما به طور قطع او هم از اینکه فرزندش را از دست داده ناراحت است ولی به شکل متفاوتی این غم و اندوه را نشان می دهد. با دوستان نزدیک و صمیمی خود در این زمینه صحبت کنید. مطمئنا در بین آنها هم کسانی هستند که دچار سقط جنین شدند و شاید تا این لحظه شما هرگز از این اتفاق خبر نداشتید. اگر احساس کردید به کمک حرفه ای احتیاج دارید حتما نزد روان شناس بروید.

 

4. از دوباره مادر شدن نترسید: اینکه یک بار دچار سقط جنین شدید اصلا به این معنا نیست که در بارداری دوم هم این اتفاق برایتان می افتد. اتفاق ریسک سقط جنین در بارداری دوم آنقدرها زیاد نیست. پیشنهاد می کنیم به پست های بارداری بعد از سقط جنین   و احتمال سقط جنین چقدر است؟ سر بزنید. البته برای باردار شدن مجدد صبر کنید تا از نظر روانی به وضعیت با ثباتی برسید و بعد با مشورت پزشکتان باردار شوید.