باروری در مردان یک فرایند پیچیده است. یک مرد برای اینکه بتواند همسر خود را بارور کند باید شرایط زیر را داشته باشد:

MaleInfertilityTreatment.Sm_1.اسپرم سالم تولید کنید: این مساله درابتدا مبتنی بر شکل گیری درست اندام های جنسی در دوران بلوغ است. شما برای داشتن قدرت بچه دار شدن باید حداقل یک بیضه سالم داشته باشید و بتوانید به اندازه کافی هورمون تستوسترون ترشح کنید.

2.اسپرم باید به درستی به مایع منی منتقل شود: هنگامی که اسپرم در بیضه ها تولید می شود باید به واسطه لوله های بسیار ظریفی منتقل شده و با مایع منی مخلوط شود.

3.مایع منی شما باید به اندازه کافی اسپرم داشته باشد: اگر تعداد اسپرم در مایع منی شما کمتر از 15 میلیون اسپرم در هر میلی لیتر از مایع منی یا کمتر از 39 میلیون اسپرم در هر انزال باشد، به احتمال زیاد دچار ناباروری خواهید بود.

4.اسپرم باید تحرک و عملکرد درستی داشته باشد: اگر تحرک یا عملکرد اسپرم مردان غیر طبیعی باشد به سختی می تواند خودش را به تخمک برساند و آن را بارور کند.

علل پزشکی ناباروری در مردان

1.واریکوسل: واریکوسل ناشی از تورم رگ هایی است که باعث تخلیه بیضه می شوند. این مساله شایع ترین علت قابل برگشت ناباروری در مردان است. واریکوسل مانع از خنک شدن طبیعی بیضه های مردان می شود  و منجر به کاهش تعداد اسپرم و تحرک آنها می گردد. درمان واریکوسل می تواند تعداد اسپرم و عملکردشان را بهبود ببخشد و ممکن است به طور بالقوه بر نتایج استفاده از تکنیک های آزمایشگاهی درمان ناباروری اثر گذار باشد.

2.عفونت: برخی از عفونت ها می تواند تولید اسپرم یا سلامت اسپرم را دستخوش تغییر کند و باعث ایجاد زخم شده و مجرای عبور اسپرم را مسدود کند.  برخی از عفونت های منتقله از راه جنسی، از جمله کلامیدیا و گنوره، التهاب پروستات (پروستاتیت) و التهاب بیضه ها که به علت اوریون ایجاد می شود از جمله بیماری هایی هستند که می توانند منجر به ناباروری در مردان شوند. اگر چه برخی از عفونت ها می توانند باعث آسیب دائمی به بیضه ها شوند، اما اغلب بعد از درمان عفونت امکان بچه دار شدن برای مردان وجود دارد.

3.اختلالات انزال: اختلال انزال هنگامی رخ می دهد که مایع منی در طول ارگاسم به جای رفتن به آلت تناسلی وارد مثانه می شود. بیماری های مختلف از جمله دیابت، آسیب نخاعی، داروها و جراحی مثانه، پروستات و یا مجرای ادراری در ایجاد اختلالات انزال موثر است. برخی از مردان مبتلا به آسیب های نخاعی یا بیماری های خاص می توانند اسپرم بسازند اما توانایی  انزال ندارند.

4.آنتی بادی هایی که به اسپرم ها حمله می کنند: آنتی بادی های ضد اسپرم از سلول های سیستم ایمنی بدن ترشح می شود چون به اشتباه اسپرم را به عنوان مهاجم شناسایی کرده و سعی می کنند آن ها را از بین ببرند.

5.تومور: سرطان ها و تومورها می توانند دستگاه تولید مثل مرد را به طور مستقیم تحت تاثیر قرار دهند یا روی غددهای تولید کننده هورمون تولید مثل مانند غده هیپوفیز تاثیر می گذارد. در برخی از موارد، جراحی، رادیوتراپی یا شیمی درمانی برای درمان تومورها نیز می تواند روی باروری مردان تاثیر بگذارد.

6.بیضه نزول نکرده: بیضه نزول نکرده از جمله مشکلات شایع در نوزادان پسر است که در نتیجه آن بیضه در محل طبیعی خود یا کیسه بیضه قرار ندارد. این اختلال در دوران جنینی پیش می آید. در این دوران بیضه ها داخل شکم جنین رشد می کنند و با افزایش سن جنین به مرور پایین آمده و داخل کیسه بیضه قرار می گیرند. بیضه نزول نکرده به شرایطی گفته می شود که بیضه ها از شکم به سمت کیسه بیضه پایین نمی آید. اگر بیضه داخل کیسه اصلی اش نباشد درجه حرارتش بالا می رود و در نتجیه تولید اسپرم مختل می شود.

7.عدم تعادل هورمون: ناباروری می تواند ناشی از اختلال خود بیضه خود یا اختلال سیستم های هورمونی از جمله هیپوتالاموس، هیپوفیز، تیروئید و غدد آدرنال باشد. کاهش هورمون جنسی مردانه یا تستوسترون نیز از جمله علل شایع ناباروری در مردان است.

8.نقص مجاری اسپرم:  آسیب دیدگی لوله ای که به حمل اسپرم کمک می کند (مجاری اسپرم) در برخی از مردها منجر به ناباروری می شود. این آسیب دیدگی می تواند ناشی از بیماری یا یک صدمه فیزیکی باشد. بعضی از مردها در محل ذخیره سازی اسپرم دچار انسداد هستند، اما انسداد ممکن است در یک یا هر دو مجرای اسپرم بر نیز رخ دهد. مردان مبتلا به فیبروز کیستیک یا سایر اختلال مادرزادی ممکن است اصلا مجرای اسپرم بر نداشته باشند.

9.نقایص کروموزومی: اختلالات ارثی از قبیل سندرم Klinefelter که باعث رشد غیر طبیعی اندام تناسلی مردانه می شود و سایر سندرم های ژنتیکی شامل فیبروز کیستیک، سندرم Kallmann و سندرم Kartagener با ناباروری در مردان مرتبط هستند.

10.مشکل در مقاربت: این مشکلات می تواند شامل مشکل در حفظ نعوظ برای رابطه جنسی (اختلال نعوظ)، انزال زودرس، مقاربت دردناک، اختلالات آناتومیک یا مشکلات روانی و… باشد.

11.بیماری سلیاک: اختلال گوارشی ناشی از حساسیت به گلوتن که به بیماری سلیاک معروف است می تواند منجر به ناباروری مردان شود البته قدرت باروری ممکن است پس از داشتن یک رژیم غذایی فاقد گلوتن بهبود پیدا کند.

برخی از داروها: درمان جایگزین تستوسترون، استفاده از استروئیدهای آنابولیک در بلند مدت، داروهای سرطان (شیمی درمانی)، برخی داروهای ضد قارچ، برخی از داروهای زخم معده و… می تواند تولید اسپرم را مختل و باعث کاهش باروری مردان شود.

علل محیطی:

تماس بیش از حد به برخی از عناصر محیطی مانند گرما، سموم و مواد شیمیایی نیز می تواند تولید اسپرم و یا عملکرد اسپرم را کاهش دهد. در ادامه با بعضی از این عوامل آشنا می شوید:

1.مواد شیمیایی صنعتی: قرار گرفتن طولانی در معرض بنزن، تولوئن، زایلن، آفت کش ها، علف کش ها، حلال های آلی، مواد رنگ آمیزی و سرب ممکن است به کاهش تعداد اسپرم ها منجر شود.

2.قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین: سرب یا سایر فلزات سنگین نیز ممکن است باعث ناباروری شود.

3.اشعه X: قرار گرفتن در معرض پرتو درمانی می تواند تولید اسپرم را کاهش دهد، هر چند که اغلب در نهایت تولید اسپرم به حالت عادی بازمی گردد. البته قرار گرفتن در معرض دوزهای بالا اشعه، تولید اسپرم را به طور دائمی کاهش می دهد.

4.دمای بیش از حد بیضه ها: استفاده مکرر از سونا  یا حمام آب داغ ممکن است به طور موقت تعداد اسپرم را کاهش دهد. نشستن مدت طولانی، پوشیدن لباس های تنگ یا گذاشتن لپ تاپ روی پا به مدت طولانی نیز ممکن است درجه حرارت در کیسه بیضه را افزایش دهد و باعث کاهش تولید اسپرم شود. البته بعید به نظر می رسد نوع لباس زیری که مردها می پوشند تفاوت قابل توجهی در قدرت باروری شان ایجاد کند.

بهداشت، شیوه زندگی و عوامل دیگر

برخی از علل دیگر از ناباروری در مردان عبارتند از:

1.استفاده از مواد مخدر: استروئیدهای آنابولیک که برای تحریک قدرت عضلانی و رشد عضلات به کار می رود می تواند باعث کوچک شدن بیضه ها کاهش تولید اسپرم شود. استفاده از کوکائین یا ماری جوانا نیز به طور موقت در تعداد و کیفیت اسپرم اثرگذار است.
 
2.مصرف الکل: نوشیدن الکل می تواند سطح تستوسترون را کاهش دهد، باعث اختلال در نعوظ شده و تولید اسپرم را کاهش دهد. بیماری های کبدی که در اثر نوشیدن بیش از حد مشروبات الکلی ایجاد می شود ممکن است به مشکلات باروری منجر گردد.

3.شغل: مشاغل خاص می تواند خطر ابتلا به ناباروری را بالا ببرد به عنوان مثال کسانی که بیش از حد با رایانه در تماسند یا استرس شغلیشان بالاست.

4.سیگار کشیدن: مردانی که سیگار می کشند اسپرم کمتری در مقایسه با مردان غیرسیگاری دارند.

5.استرس: استرس می تواند با تولید هورمون های خاصی که برای تولید اسپرم مورد نیاز است، تداخل پیدا می کند و در بلند مدت ریسک ناباروری را بالا می برد.

6.چاقی: چاقی و اضافه وزن می تواند منجر به تغییرات هورمونی شود که قدرت باروری مردان را کاهش می دهد.  

منبع: نی نی بان