لالا لالایی، فرزند زیبا
قهرمان من، انسان فردا
شب شد دوباره، ماه مهربون
داره تابه، از تو آسمون
چشماتو ببند، همراه رویا
اسب چوبیت، اسب سم طلا
یه شب از شبا، موقع بهار
رو یال یه اسب، تو می شی سوار
می ری آسمون، مثل پرنده
می چرخی هر جا، با شور و خنده
می پری هر جا، رو چوب صندل
از روی برکه، از روی جنگل
ابرک سیاه، روی نور ماه
ماه مهربون، ماه بی گناه
دسته دسته نور، گل و ستاره
ابر و از رو ماه، کنار می ذاره
آسمون و دشت، پُر میشه از نور
صدای خورشید، میاد از اون دور
لالا لالایی، فرزند زیبا
قهرمان من، انسان فردا .