“ای ماه آسمانی
امشب شدی کمانی
می آورد به دلها
نور تو شادمانی
شبها مکن فراموش
ما را ز پاسبانی
روز از تمام چشمان
خود را کنی تو پنهان
خواهی ترا نبیند
شب می شوی نمایان
پنهان چگونه ماند
روی سفید تابان
آن دور دور از ما
بی همنشین و تنها
در آسمان گرفتی
آن بالا بالاها جا
تا آنکه از بلندی
ما را کنی تماشا؟
ای ماه شب پرستم
من در پی تو هستم
شبها به روی زیبات
چشمان خود نبستم
امشب کبوتری شو
بنشین به روی دستم
ا کم کمک کنم ناز
با من بخوانی آواز
بازی کنیم و شادی
با هم کنیم پرواز
صبح سحر به جایت
برگردی از زمین باز
نه نه، در آسمان باش
بین ستارگان باش
آنها چو کودکان اند
مادر برای شان باش
با هر کدام از آنها
غمخوار و مهربان باش”
شاعر : عباس یمینی شریف