یک امام خوب
یک امام ماه
یک ستاره بود
در شب سیاه
مثل او کسی
مهربان نبود
با علی کسی
هم زبان نبود
گرچه قلبش از
جنس خاک بود
مثل چشمه ای
صاف و پاک بود
مثل آینه
پاک و بی ریا
یک نشانه از
رحمت خدا
غصه های او
رنج من و تو
شام هر شبش
نانِ خشکِ جو
کوه صبر بود
کوه رنج و درد
با تو روزگار
ای علی چه کرد ؟